![]() |
![]() | #1 |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | ![]() ![]() İnsanın bitti dediği yerde başlar hayat, tükendim dediği anda yeşerir filizler... Bir tırtılın hayata elveda dediği an canlanır birdenbire rengarenk kelebek kanatlarıyla "Merhaba" der yeniden yaşama... Yüreğimdekileri korkmadan gerçekleştirmek için koşmalı dur durak bilmeden hayatta. Gidebilmeli bazen en uzaklara, en ummaz denilen çöllere, bazen bazende okyanusun en derin dalgalarına... Yüreğinin heybetiyle öğrenmeli, yaşamalı hayatı. Dur durak bilmeyen bir kuş gibi uçmalı hep bambaşka güzelliklere... Güzellik mi sadece? Hayır; bazen de acıya, zorluğa, en çıkılmaz anlara. Ve sonra yeniden yüreğinin pusulasıyla çıkar aydınlığa... Hayatta tadı veren de bu değil mi zaten? Şekeri tatmadan tuzu anlayamazsın... Zorluğu görmeden ferahlığın verdiği mutluluğu tadamazsın...
__________________ ![]() |
| ![]() |
![]() | #2 |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | ![]() “Mevlana ilimde ve ilimi anlamakta derinleştikçe, içindeki yangını da giderek büyür. Şems sonunda onun kendisi olmadan da aşkı yaşayabilmesi ve bu sürecin içinden tek başına geçebilmesi için ansızın çekip gider. Bir sabah Mevlana uyanır ki Şems artık yoktur. ‘Kırk yıldır aradığımdın, neredesin ey Şems?’ diye haykırır. İnanmak istemez dostunun yokluğuna, ancak günler geçtikçe kabullenir. Mektuplar yazar, şiirler yazar, derdini neye üfler, feryadını semaya döker ama Şems artık yoktur.. Böylesine derin ve güçlü bir zihinsel ve ruhsal bağ oluşmuştur aralarında. Şems, öyle iyi bir öğretmendir ki yokluğunda bile aktarabilmiştir Mevlana’ya öğretmek istediğini.. Bir gün Mevlana, ‘Ey Şems,’ demiştir, ‘Yokluğunda buldum gerçek seni... Bazı Yollar Yalnız Yürünmelidir..”
__________________ ![]() |
| ![]() |
![]() |
Tag Ekle |
duygular, sarmaşık |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
Seçenekler | |
Stil | |
| |