Aleda: Nazlı, kaprisli
Pamira: Orta Asya’da bir yayla
Lema: Parıltı, parlayış
Çilen: Hafif yağan yağmur
Dilbeste: Gönül bağlamış, âşık.
Alım: Gözü gönlü, çelen güzel
Lila: Eflatun, leylak rengi
Erna: Cilveli, şen şakrak sevgili
Caneda: İçten, sevimli kişi
Dildar: Güzel yüz
Kayra: Sayılan birinden gelen iyilik lütuf
Belgin: Kesin, eksiksiz beliren
Behin: İyinin iyisi
İlsu: Ülkenin suyu, bereketi
Balca: Bal gibi tatlı kız
Peyda: Belli, ortaya çıkan
Açelya: Fundagillerden çok renkli çiçekler açan bitki
Mehir: Ay parçası
Algın: Birine gönül vermiş, vurgun, tutkun
Liyan: Parlak
Ayande: Gelen, gelici, istikbal
Gerçek: Yakıştırma ve yalanı olmayan
Belgi: İşaret
Dildade : Gönül vermiş, düşkün, tutkun
Leyal: Geceler
Çilay: Ayın üzerinde beliren açık renkli lekeler
Özün: Şiir. Hak edilmiş ün.
Dürre: İnci tanesi
Mehru: Ay yüzlü güzel
Beria: Olgunluk ve güzelliğiyle üstün olan sevgili
Selis: Akıcı söz
Gece: Gün batımından ağarmasına kadar geçen süre
Duygun: Duygulu, hassas, hisli kişi
Belur: Billur
Alçin: Kırmızı renkli küçük bir kuş
Büge: Bent, su bendi.
Beylem: Çiçek demedi, buket, sunuş.
Devin: Hareket, kımıldama
İda: Kazdağları’nın eski adı
Lal: Dili tutulmuş, dilsiz
Vira: Durmadan, aralıksız, sürekli
Eşay: Ayın güzelliğiyle eşdeğer güzelliğe sahip olan
Serpin: Yağmur
Ongü: Sağlık, mutluluk