Bazan öyle seversinki.
Banamisin demez tüm içinden gelenler bir biri ardına dizilenirler. Kendini bilmez veya bilir halde koşar ona doğru ucarsin. Gelisi, gidişi bir başka sevindirir ve üzer . İşte böyle anların verdiği tüm yaşamsal kanıtlar insan la haz mutluluk enerji veya hayal kırıklığının öncüsü olur
Sen ve ben demeden tüm olanları birbirimize enjekte ederken ruhen , takılmış bir anıya dogru yol alır hayat . Sahi biz bu hayatın neresindeyiz. ?
Dusununce tam , düşünmessek eksik mi olurus ki .!
Gitmek ve kalmak arasında bazan bocalar insan.
Karşılık görememek korkutur.
Zaman süreci ürkütür.
Öyle güzel dusunurken bir bakmışsın ki hayatın acı yüzüne gün gibi gelivermis herşey. Düşünmek , ansızın gitmek kolaymiydi sahi...?
Ah be sevgili sen anlamıyorsun ya , bizi seni beni ...."
İki dudağın arasindan çıkan kelime deil yüreğinden çıkana varım...
Her anına şükür , yokluğuna isyan etmekten korktuğum.
(((( Seni Seviyorum ))))