Özdemir Asaf Kimdir: Hayatı Ve Kişiliği

Özdemir Asaf (11 Haziran 1923, Ankara - 28 Ocak 1981, İstanbul), asıl adı Halit Özdemir Arun olan şair, çevirmen, yazar, yayımcı ve işletmeci; deneme, öykü, çeviri, şiir gibi türlerde eser vermiş Cumhuriyet dönemi Türk şairidir.

Özdemir Asaf, Hamdiye Hanım ve Şûra-yı Devlet üyelerinden Mehmet Asaf Bey’in çocuğu olarak 11 Haziran 1923 yılında ikizi Neire Özgönül Arun ile birlikte Ankara Hacıbayram’da dünyaya gelmiştir. Şair henüz yedi yaşında iken babasını kaybetmiştir. Babasının vefatı üzerine ailesi ile birlikte İstanbul'a gelmiştir. İstanbul'a geldiklerinde annesi Hamdiye Hanım Acıbadem’de babasına ait olan köşkte, Özyuva Biçki Dikiş Kursu’nu açmıştır. Bu dönemde Soyadı Kanunu da çıkmıştır. Şairin annesi Hamdiye Hanım kendileri için saf, arı, temiz anlamına gelen Arun soyadını seçmiştir. Fakat Özdemir Asaf, "r" harfini söyleyememektedir. Bu nedenle de yazılarında kendi soyadını kullanamamıştır. Özdemir Asaf, ailesi ile İstanbul’a geldikten sonra ilk olarak Fransız Erkek Lisesine kaydolmuştur. Fakat kısa bir süre sonra okul kapanınca yatılı olarak Galatasaray Lisesi'ne parasız yatılı olarak geçiş yapmıştır. , Yazar, ilk ve orta öğrenimini burada tamamlamıştır. Galatasaray'da parasız yatılı okuduğu sırada çocukluğunda geçirdiği akciğer rahatsızlığı nüksedince bir sene okula gidememiş ve parasız eğitim hakkını kaybetmiştir. Bu nedenle de son sınıfta kaydını Kabataş Lisesi'ne aldırmış ve buradan mezun olmuştur. Lisenin ardından da İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesinde eğitim almaya başlamıştır. Hukuk eğitimi aldığı sırada da ilk eşi Sabahat Selma Tezakın ile tanışmıştır. Hukuk fakültesinde notlarla ilgili bir haksızlık yapıldığı için yükseköğrenimini İktisat Fakültesinde sürdürmüştür. Üçüncü sınıfta buradan da ayrılmış ve bir yıl Gazetecilik Enstitüsüne devam etmiştir fakat buradan da mezun olamamıştır.

Çalışma hayatına öğrencilik yıllarında başlayan Özdemir Asaf, sanat ve edebiyat dergilerinde 1962 yılına dek çeviri ve şiirlerini yayımlamıştır. Tanin ve Zaman gazetelerinde çalışmış, ilk yazılarını Servet-i Fünun (Uyanış) dergisinde yayımlamıştır. Gazeteciliğin yanı sıra sigorta prodüktörlüğü de yapan Özdemir Asaf, bu işi vesileyle Afyon, Çankırı, Burdur gibi şehirleri dolaşma imkanı bulmuştur. Askerliğini Erzurum'da yedek subay olarak tamamlayan şair, İstanbul'a dönmüş ve zarf, kâğıt ve fatura gibi işler yapan Sanat Basımevini ve Yuvarlak Masa Yayınlarını kurmuştur. Bu yayınevlerini eşi Sabahat Hanım'ın vefat eden babasının bıraktığı miras ile açan şair Yuvarlak Masa Yayınları'nın 1970’te kapanmasının ardından. 1971 yılında Bebek’te "Şimdi" isimli biblio barı açmıştır. Bu barı 1980 yılına dek işletmiştir.

Özdemir Asaf, 1954 yılında sanatsever bir grup ile birlikte yurt dışı seyahati yapmıştır. Amerika, Küba, Kanarya Adaları üzerinden Atlantik'e gitmiştir. Aynı yıl ikinci evliliğini yaptığı Yıldız Moran ile tanışmıştır. Özdemir Asaf'ın evlenmediği fakat aşık olduğu üçüncü kadın ise "Lavinia" şiirini ithaf ettiği Mevhibe Bayat’tır.

Özdemir Asaf’ın az bilinen bir yönü de futbola olan tutkusudur. Yazar, Güneşspor Kulübü’nde futbol oynamıştır. Şairin Fenerbahçe ile yapılan bir maç esnasında ünlü futbolcu Boncuk Ömer ile çarpıştığı ve sakatlandığı bilinmektedir. Özdemir Asaf, oyunculuk da yapmıştır. 1955 yılında yönetmenliğini Orhan Erçin'in yaptığı "Uçan Daireler İstanbul’da" isimli filmde rol almış ve bir gazete patronunu canlandırmıştır.

1980 yılında şair Özdemir Asaf’ta beyin tümörü tespit edilmiştir. 28 Ocak 1981 yılında ise vefat etmiştir.

Özdemir Asaf Eserleri Nelerdir?



Benden Sonra Mutluluk

Hiç Bir Kadın Bana Hayır Demedi
Dünya Kaçtı Gözüme
Sen Sen Sen
Bir Kapı Önünde
Yuvarlağın Köşeleri
Yumuşaklıklar Değil
To Go To
Nasılsın
Çiçekleri Yemeyin
Yuvarlağın Köşeleri II
Dün Yağmur Yağacak
'ça
Sana Mektuplar
Hidim
Özdemir Asaf'ın İlk Eseri Nedir?
Özdemir Asar’ın ilk eseri 1952 yılında yayımlanan "Dünya Gözümü Kaçtı" isimli şiir kitabıdır.

Özdemir Asaf'ın Kaç Tane Eseri Vardır?
Özdemir Asaf’ın eserlerinin sayısı 21’dir.

Özdemir Asaf Şiirleri
Özdemir Asaf’ın şiirleri aşağıda listelenmiştir.

Yakın
Biz
Kendisini Unutmuş
In Vivo
Telaş
Adım
Altıncı Gün
Düşüngü
Giden
Kelimeler
Ego
Canbaz
Aynanın Oyunu
Masa
Macera
Tohum
El
Gurur
Kapısız
Ben de mi Sezar
Ölümümden Biraz Sonra
O Gece
Çırılçıplak
Devlet ve Ben
Korku
Söz Aramızda
Kadınlar
Portre
Öyküsü Atın
Bil
“Eski Askerler Hiçbir Zaman Ölmez” Deyen Eski Askerin Anısı
Heykeller Galerisi
Evrensel Ballad
Delisi
O
Şiir
Sesiniz
Müzik
Yazarlar
Sesin Rengi
Uzun Koşu
Kocaman
Yaşam
Önce
Bunca Bilmek
Şimdi
Düşünmek
Pergelin Çizen Kolu
Yalnızlık
Bir Kadın Gördüm
Özdüşüm
O Akşam
Bekleyen Şarkı
Denizin Delisi
Öğüt
Zelzele
Ağlamak
Uzun Bir Öykü
Kurşun Kalem ve diğer tüm şiirleridir.


LAVİNİA

Sana gitme demeyeceğim.

Üşüyorsun ceketimi al.

Günün en güzel saatleri bunlar.

Yanımda kal.



Sana gitme demeyeceğim.

Gene de sen bilirsin.

Yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim,

İncinirsin.



Sana gitme demeyeceğim,

Ama gitme, Lavinia.

Adını gizleyeceğim

Sen de bilme, Lavinia.



MESAJ

Ölebilirim bu genç yaşımda,

En güzel şiirlerimi söylemeden götürebilirim.

Şimdi kavakyelleri esiyorken başımda,

Sevgilim,

Seni bir akşam-üstü düşündürebilirim.



UMUT YAPRAKLARI

Öyle bir ilkyaz ol ki korkut yaprakları,

Öyle bir son yaz ol ki tut yaprakları,

Sararıp dökülürken güz rüzgarlarında

Ardında savrulsunlar, unut yaprakları.

Sevinçlerinde onlar vardı, hüzünlerinde onlar

Seninle yeşerdiler, seninle soldular…

Olsunlar senden sonra da umut yaprakları.



YALNIZLIK PAYLAŞILMAZ

Yalnızlık, yaşamda bir an,

Hep yeniden başlayan..

Dışından anlaşılmaz.



Ya da kocaman bir yalan,

Kovdukça kovalayan..

Paylaşılmaz.



Bir düşün`de beni sana ayıran

Yalnızlık paylaşılmaz

Paylaşılsa yalnızlık olmaz.



ÇİZİK

Geleceğim, bekle dedi, gitti..

Ben beklemedim, o da gelmedi.

Ölüm gibi bir şey oldu..

Ama kimse ölmedi.



SENİ SAKLAYACAĞIM

Seni saklayacağım inan

Yazdıklarımda, çizdiklerimde,

Şarkılarımda, sözlerimde.



Sen kalacaksın kimse bilmeyecek

Ve kimseler görmeyecek seni,

Yaşayacaksın gözlerimde.



Sen göreceksin, duyacaksın

Parıldayan bir sevi sıcaklığı,

Uyuyacak, uyanacaksın.



Bakacaksın, benzemiyor

Gelen günler geçenlere,

Dalacaksın.



Bir seviyi anlamak

Bir yaşam harcamaktır,

Harcayacaksın.



Seni yaşayacağım, anlatılmaz,

Yaşayacağım gözlerimde;

Gözlerimde saklayacağım.



Bir gün, tam anlatmaya..

Bakacaksın,

Gözlerimi kapayacağım..

Anlayacaksın.



ANSIZIN

Ben sensiz olanlara seni aratıyorum,

Ben sensiz kalanlara seni yaratıyorum,

Seni saklayacağım, seni yazıp-andıkça

Kendimi çoğaltıyor, seni kuşatıyorum.



Unutturmayacağım, seni yaşatacağım,

Kendimi çoğalttıkça, seni kuşatacağım,

Her zamanda, her yerde sen bende yaşadıkça...

Sen evreninde sana seni aratacağım.



MUM ALEVİ İLE OYNAYAN KEDİNİN ÖYKÜSÜ

Bir mum yanıyordu bir evin bir odasında

O evde bir de kedi vardı.

Geceler indiğinde kendi havasında

Mum yanar, kedi de oynardı.



Mumun yandığı gecelerden birinde

Kedi oyunlarına daldı.

Oyun arayan gözlerinde

Mumun alevi yandı,

Baktı,

Mumun titrek alevinde

Oyuna çağıran bir hava vardı.



Oyunlarını büyüten kedi büyüdü

Kendi türünde çocukcasına,

Döndü dolaştı, yavaş yavaş yürüdü

Geldi mumun yanına, oyuncakcasına.

Bir baktı, bir daha, bir daha baktı

Mumun alevinin dalgalanmasına

Uzandı bir el attı.

Bıyıklarını yaktırmadan anlamayacaktı..

İlk kez gördüğü mumun yakmasına

İnanmayacaktı.



Kedi, oyunlarında büyüyordu,

Mum, üşüyordu yanmalarında.

Zaman ikili yürüyordu

Aralarında.

Bir ayrışım görünüyordu

Birinin yanmalarında

Öbürünün oynamalarında.



Kedi oyunlarında büyüyordu,

Yitirerek gitgide oyunlarını.

Mum küçülüyordu yanmalarında,

Yitirerek gitgide yakmalarını.



Oynarken büyüyen kedi yanacak,

Aydınlatırken küçülen mum yakacaktı.

Küçülen yaka-yaka aydınlatacak,

Büyüyen yana yana anlayacaktı.





Bir mum yanmasından

Ve bir kedi oyunundan

Kaldı sonunda

Bir gecenin tam ortasında

Bir evin bir odasında

Göz-göze susan

İki insan.



Mum yandı bitti,

Kedi büyüdü gitti.

Oyunlar karıştı gecelerde

Suskun uykusuzluklara.



O iki insandan, sonunda

Birinin anılarında kedi,

Birinin dalmalarında mum

Kaldı gitti.



Nerede bir mum yansa şimdi,

Nerede oynasa bir kedi,

Birbirine yansıyor, karışıyor gölgeleri..

Bugün dün gibi oluyor,

Dün bugün gibi.

Mum ellerimi tırmalıyor,

Belleğimi yakıyor kedinin elleri.



ÖZLEM

Bir gece,

Gecede bir uyku..

Uykunun içinde ben..

Uyuyorum,

Uykudayım,

Yanımda sen.



Uykumun içinde bir rüya,

Rüyamda bir gece,

Gecede ben..

Bir yere gidiyorum,

Aklımda sen.



Ben seni seviyorum,

El-pençe duruyorum,

Yüzüne bakıyorum,

Söylemeden,

Tek hece.



Seni yitiriyorum

Çok karanlık bir anda..

Birden uyanıyorum,

Bakıyorum aydınlık;

Uyuyorsun yanımda.

Güzelce..



ÇIRILÇIPLAK

Küstahlığımı nezaketim götürdü

Saadece kendime bakakaldım.

Kararsızlık bir an sürdü

Gizlenen insanların ortasında ben kaldım,

Çırılçıplak.



Selâmımı tanıdıklar götürdü.

Saygı bekleyince alçaldım.

Kararsızlık bir an sürdü

Kendini beğenmişlerin ortasında ben kaldım,

Çırılçıplak.



Ağlamayı ölenler götürdü.

Kendimi ölmez sanınca ufaldım,

Kararsızlık bir an sürdü.

Ölülerle dirilerin arasında ben kaldım,

Çırılçıplak.



Sonsuzluğu ufuklar götürdü.

Yarattığım dünyaların içinde daraldım.

Kararsızlık bir an sürdü.

Başlangıç ile bitiş ortasında ben kaldım,

Çırılçıplak.



Aydınlığı bulutlar götürdü.

Yıldızlara doğru yol aldım.

Kararsızlık bir an sürdü.

Varanlar ile duranlar ortasında ben kaldım,

Çırılçıplak.


Özdemir Asaf, 400’den fazla şiir yazmıştır.